Odnos između veličine psa i dužine životnog veka nije u potpunsti razjašnjen, ali naučnici smatraju da veliki psi umiru mladi zbog brzog rasta, ali i načina na koji ih ljudi uzgajaju
Uzmimo za primer jednogodišnju Nemačku dogu. Od rođenja do prvog rođendana ova rasa se poveća 100 puta u težini, dok se npr. težina vuka poveća 60 puta, pudlice 20 puta, a čoveka svega tri puta. Usled naglog i brzog rasta može doći do raznih fizičkih problema, naročito nepravilnog razvoja kostiju, kukova i kičmenog stuba.
Još jedna od teorija je da veće rase brže stare. Gigantske rase su sklonije zdravstvenim problemima kao i smetnjama u razvoju. Kod njih je učestalija pojava mišičnih i gastrointestijalnih oboljenja, kao i tumora. Pored problema brzog rasta tu su i nuspojave selektivnog uzgoja pasa kako bi se postigle što veće rase.
Apsolutni šampioni dugovečnosti su: Čivave (18-20 godina), Bigl (15+ godina), Maltezer (15+ godina), Pekinezer (15 godina), Pudla (15 godina), Jazavičar (14 godina)… Nažalost najkraći životni vek od svega 5 do 8 godina imaju: Nemačka doga, Boroška doga, Bernski planinski pas, Engleski mastif itd.